راهنمایی برای عکاسی معماری

- 7 اصل ساده - سال سوم، شماره سی ام، مهر ماه 1390 /معرفی، کتاب و مقاله

نوشته شده توسط  فاطمه السادات آیت اللهی / کارشناسی ارشد طراحی شهری /[e-mail]

راهنمایی برای عکاسی معماری - 7 اصل ساده -

مقدمه

معماری مفهوم گسترده ای است. اغلب فضاهایی که در آنها قدم می گذاریم با گونه های متفاوتی از معماری ما را محاصره کرده اند. به همین خاطر خارج از ذهن نیست که معماری به این اندازه سوژه پرطرفداری برای عکاسی است. بر خلاف این گوناگونی ، چند اصل و تکنیک ساده که در بسیاری از موقعیت ها کاربرد دارند وجود دارد که به خاطر داشتن انها به ما کمک می کند هنگام عکاسی محتاط تر در مورد قاب بندی ، ترکیب بندی و نورپردازی آنها فکر کنیم. علاوه بر این 7 اصل ساده,  نکاتی نیز در مورد ترکیب بندی عکاسی به طور کلی بررسی می کنیم تا برای معماران و شهرسازانی که در زمینه عکاسی با کیفیت مناسب دقت نظر دارند مفید باشد.

 

1. معماری تاریخی

زمانیکه که از یک بنای تاریخی عکاسی می کنید یک اصل ساده و قابل درک در ترکیب بندی بهترین کاربرد را دارد و آن  نشان دادن زیبایی طبیعی و ابهت آن بنا در تصویر است. برای رسیدن به این هدف اگر تصویر میزانی از پیش زمینه را در برگیرد ، به گونه ای که بافت پیرامونی که بنا در آن واقع شده باشد را نمایش دهد کمک می کند تا تصویر حس بهتری از معماری صاحب سبک و با قدمت را به نمایش گذارد.

تصویر شماره 1 یک ترکیب بندی ساده قدمت معماری تاریخی را به خوبی به نمایش می گذارد.

عکاسی در شب نیز از بناهای تاریخی حالت خارق العاده ای برای نشان دادن قدمت آنها به وجود می آورد.

 

2. معماری مدرن

زمانی که از معماری مدرن عکاسی می کنید می توانید با سبک انتزاعی از عهده آن برآیید. از لنز های wide برای یک پرسپکیتو گسترده و زوایای غیرمعمول استفاده کنید.

تصویر شماره 2 سبک انتزاعی به خوبی معماری مدرن را به تصویر می کشد.

هنگام عکسبرداری با لنزهای واید در فضاهای بیرونی اغلب فضای آسمان زیادی در تصویر وجود دارد. اگر ترجیح می دهید آسمان یکدست و صاف در تصویر نباشد در این صورت با افزودن چند شاخ و برگ در قسمت بالای تصویر فضای خالی آسمان را پر کنید. درخت و شاخ و برگ آن نباید روی ساختمان را بپوشاند این شیوه را اصطلاحاً قاب کردن نیز می نامند.

 

3. قرار دادن بنا در زمینه درست است یا نه ؟

پاسخ به این سوال که چه زمانی فضای پیرامونی یک ساختمان را در عکس نمایش دهید یا نه به موقعیت بنا و پیامی که شما با عکس خود انتقال می دهید بستگی دارد. اگر زمینه و منظر آن، ساختمان را ستایش می کنند عکس بزرگ تری بگیرید.

اما هنگامیکه زمینه با پیام شما مناسبتی ندارد از آن صرف نظر کنید. یک مثال در این مورد در نظر گرفتن یک ساختمان قدیمی در میان یک شهر مدرن است. اگر می خواهید این حس را منتقل کنید که این بنا به فضای جدید تعلق ندارد مهم خواهد بود که میزانی از زمینه مدرن را پیرامون بنا در نظر بگیرید. اما اگر فقط می خواهید بر زیبایی یک معماری تاریخی تاکید کنید آنگاه بناهای جدید تنها تصویر شما را بی جهت اشغال کرده اند. بنابراین بهتر است از آنها صرف نظر کنید.

تصویر شماره 3  قرار دادن بنا در منظر طبیعی به شما کمک می کند که شخصیت معماری را به نمایش بگذارید. 

 

4.

ادامه نوشته

راهنماي طراحي مسيرهاي عبور عابر پياده در معابر شهري

راهنماي طراحي مسيرهاي عبور عابر پياده در معابر شهري
1-مقدمه
در اوايل قرن بيستم و با اختراع اتومبيل تحولات چشمگيري در جابه جايي انسان و کالا پديد آمد و باعث کاهش زمانهاي سفر گرديد . افزايش سرانه مالکيت اتومبيل در جوامع صنعتي تغييرات عمده اي در سيستم هاي شهر سازي به وجود آورد بطوريکه خيابان ها و شاهراههاي بسياري براي حرکت وسايل نقليه احداث شدند. اين امر موجب گرديد تا در طراحي شهر ها اولويت اول به وسايل نقليه موتوري داده شود و عابرين پياده در درجه دوم اهميت قرار گيرد . اما در دهه هاي اخير با تغيير در رويکردهاي شهر سازي ايجاد فضاهاي اختصاصي عابرين پياده و نيز اولويت دادن به حمل و نقل عمومي مورد توجه قرار گرفت .
عابر پياده:در قوانين راهنمايي و رانندگي کشورمان عابر پياده به دصورت زير تعريف شده است:
"شخصي که بدون استفاده از هيچ نوع وسيله نقليه موتوري يا غير موتوري حرکت مي نمايد."
راهنمايي و رانندگي ايران تعريف پياده رو عبارتست از :
"قسمتي از خيابان که در امتداد آن واقع شده و براي عبور و مرور افراد پياده اختصاص يافته است."
در قوانين راهنمائي و رانندگي ايالت واشنگتن آمريکا عابر پياده به صورت زير تعريف ميشود:
"عابر پياده عبارتست از فردي که به صورت پياده يا با استفاده از صندلي چرخ دار يا وسيله نقليه (به غير از دوچرخه)که به وسيله نيروي انساني حرکت ميکند تردد نمايد."
در کتاب هاي قوانين و آئين نامه هاي راهنمايي و رانندگي تعريف دقيقي از تسهيلات عابر پياده وجود ندارد و تسهيلات عابر پياده در کتب ترافيکي مختلف به مراتب گيترده تر از پياده رو هاي صرف ذکر شده است و شامل موارد زير مي باشد:
-پياده رو ها
-شيبراهه حاشيه جدول پياده رو
-وسايل کنترل و آرام سازي ترافيک(که باعث افزايش ايمني عابران پياده در مقابل وسايل نقليه مي شوند.)
-زير گذر و رو گذر عابر پياده
-شانه عريض راهها در مناطق روستايي
-مبلمان شهري که باعث به وجود آوردن تسهيلاتي براي عابران پياده جهت ترغيب آنها به استفاده از پياده رو ها ميشوند(مثل نيمکت)
-ساير فناوري ها طراحي ها و استراتژي هايي که باعث تشويق سفرهاي پياده ميشوند مانند ايجاد فضاي سبز سرپناه روشنايي آثار هنري و غيره)
به طور کلي پياده رو و معبر پياده از نقطه نظر ويژگي هاي عملکردي مشابه يکديگر ميباشند ولي از نظر طراحي ويژگي هاي فني و نوع مصالح بکار رفته تفاوت هايي با يکديگر دارند که در ادامه به آن پرداخته ميشود.
پياده رو:پياده رو ها معمولا داراي روکش بتني هستند و به صورت مرتفع و به موازات خيابان ها احداث شده و توسط جدول جوي آب و يا درخت و بوته هاي گياهان از خيابان جدا ميشوند . عرض پياده رو با توجه به بافت شهري و نوع خيابان مجاور آن متغير ميباشد ولي معمولا حداقل عرض پياده رو در مناطق مسکوني 5|1 متر ميباشد . عرض پياده رو در خيابان هاي جمع و پخش کننده و شرياني به ترتيب حداقل 8|1 و 4|2 متر است.
معبر پياده:معبر پياده معبري است که با توجه به حجم تردد زياد عابران پياده در مراکز تجاري شهر ها تنها به عبور عابران پياده اختصاصا داده شده ميشود. در ساخت معبر پياده معمولا از روکش هايي به غير از بتن مانند آسفالت و سنگفرش استفاده ميشود. در صورتي که به موازات اين معبر عبور وسايل نقليه نيز انجام گيرد لازم است حداقل فاصله بين معبر پياده و گذرگاه وسايل نقليه 5|1 متر طراحي شود و اين فاصله معمولا توسط درختان و يا نهر آب ايجاد ميگردد.۲-اهميت طرح هاي مناسب براي عابرين پياده
طرح هاي مناسب براي عابرين پياده نه تنها شامل احداث تسهيلات جديد بلکه شامل اصلاح تسهيلات موجود عابرين مي گردد. زيرا در صورتي که دسترسي هاي عابرين پياده افزايش يافته و شرايط مناسب تري براي آنان فراهم شود طبعا تعداد بيشتري از عابرين از تسهيلات موجود و مکانهاي در نظر گرفته شده باي پياده روي استفاده خواهند کرد.
لازم است تسهيلات عابرين پياده ايمن جذاب و مناسب باشدتا به سهولت مورد استفاده قرار گيرد . در صورتيکه طراحي تسهيلات عابر پياده اصولي و صحيح باشددوام آن بيشتر و حفظ و نگهداري آن نيز آسانتر خواهد بود . بديهي است در صورتيکه طراحي و ارائه تسهيلات عابر پياده ضعيف باشد عابرين پياده هنگام استفاده از آن احساس نا امني و عدم آسايش مي نمايند و لذا ميزان استفاده آنان از اينگونه تسهيلات کاهش خواهد يافت . تسهيلات نا کارامد با طراحي ضعيف باعث ميشودعابران پياده از آن استفاده ننمايند و اين امر باعث هدر رفتن سرمايه ميشود.
عواملي که در طراحي تسهيلات عابر پياده بايد مورد توجه قرار گيردعبارتند از:ويژگي ها و مشخصات محل تراکم منطقه مبدا و مقصد سفر هاي عابران پياده ميزان استفاده عابرين از تسهيلات موجود و همچنين تعيين ميزان افزايش استفاده از تسهيلات عابر پياده در صورت اصلاح و بهبود اينگونه از تسهيلات .
در اغلب موارد مطالعات ترافيکي دقيقيدر مورد ضرورت احداث مسير هاي عبور عابر پياده صورت نمي پذيرد و طراحي بر اساس شاخص هاي ترافيکي و شهر سازي (حجم عابر پياده کاربري هاي اطراف و ..) انجام نميشود. لذا اين مسيرها از عملکرد مناسبي برخوردار نبوده و مورد استقبال عابران پياده قرار نميگيرد. طراحي مناسب کريدور هاي عابر پياده با استفاده از شاخص هاي ترافيکي و افزايش ايمني آنها با استفاداه از تجهيزات مناسب (مانند نرده کشي)ميتواند باعث افزايش کارايي آنها گردد. همچنين با ايجاد تسهيلات مناسب براي عابران پيادهميتوان سفرهاي عابران پياده را به صورت ايمن و يکپارچه ايجاد نمود.
خط مشي هاي اصلي در طراحي مسيرهاي عابران پياده در معابر شهري شامل موارد زير است:
1-ايجاد مسيرهاي مناسب براي حرکت عابران پياده
2-توجه به نيازهاي عابرين پياده در کليه تسهيلات حمل و نقل
3-اولويت دادن به طرح هاي حمل و نقل که مورد استفاده عابرين قرار ميگيرد.
4-ايجاد مسيرعاي پيوسته عابر پياده
5-افزايش ايمني و تردد عابرين پياده
6-حمايت از طرحهاي کاربري زمين و حمل و نقل که تسهيلات عابر پياده در آنها منظور شده باشد.
7-فراهم آوردن دسترسي آسان و مسيري مناسب براي معلولين و افراد کم توان
8-ايجاد دسترسي مناسب بين کريدورهاي عابر پياده و سيستم هاي حمل و نقلي مختلف (ايستگاههاي اتوبوس و تاکسي و..)
9-طراحي مسير عابر پياده بر اساس پارامترهاي اصلي ترافيکي(مانندحجم عابر پياده کاربري زمينهاي اطراف و....)
3-تامين تسهيلات کارآمد براي عابر پياده
براياين که تسهيلات عابران پياده داراي کارائي لازم باشند بايد طراحي و نگهداري از آنها مناسب بوده ودر نتيجه باعث فراهم آوردن ايمني عابرين گردد . به طور کلي موارد زير بايد در تسهيلات عابر پياده رعايت شود:
-عرض مناسب کريدورهاي عابر پياده با توجه به تقاضاي استفاده از آنها
-رو سازي مناسب کريدورهاي عابر پياده به منظور افزايش ايمني عابران
-جداسازي کامل پياده رو ها و گذرگاههاي عريض عابرين پياده از سطح سواره رو
-برداشتن و حذف موانع موجود در پياده رو ها
-مکان يابي صحيح پل ها و زير گذرهاي عابر پياده در صورتي که مکان يابي پل ها و زير گذرها دقيق و مناسب نباشد چنين تسهيلاتي بدون استفاده ميماند به همين دليل بايد اين تجهيزات در مکان هائي که عابران پياده با مشکل ايمني مواجه هستند يا مراکز با جذب سفر بالا و يا مکان هايي که امکان عبور ايمن عابران پياده از عرض معبر وجود ندارد نصب گردند.
-طراحي گذرگاههايعابرين پياده در مناطق تجاري با توجه به توسعه بافت منطقه و کاربري هاي موجود و زيباييهاي بصري محيط لازم است اجرا شود.
-استفاده صحيح و بجا از چراغ هاي راهنمايي براي عابرين پياده (چراغ هاي راهنمايي عابرين که توسط فشار دادن دکمه اي فعال ميشوند )نصب اين چراغها زماني که ايمني عابران پياده با مشکل مواجه است و تردد عابران پياده در عبور وسايل نقليه اختلال ايجاد مينمايد در معابر شهري لازم است.
-جدا سازي فيزيکي مسير حرکتي طولي ععابرين پياده از ترافيک وسايل نقليه
-ارائه تسهيلات خاص ويژه عبور افراد معلول و سالمند در کريدورهاي عابر پياده
-خط کشي و نصب تابلوهاي مناسب براي مشخص کردن مسيرها و گذرگاههاي عابر پياده
-تامين کيوسک هاي اطلاع رساني تابلوها نقشه هاي راهنما و غيره که ميتواند عابرين را راهنمايي کند .
4-نيازهاي عابرين پياده
هنگام طراحي تسهيلات عابرين پياده اين مطلب را بايد در نظر گرفت که نيازهاي عابرين پياده طيف گسترده اي دارد و زماني تسهيلات مخصوص عابرين پياده موفق است که قابليت انعطاف براي برآورده کردن نيازهاي کليه گروههاي عابرين را داشته باشد.
برخي از شهروندان اکثر سفرهاي خود را به صورت پياده انجام ميدهند . برخي از افراد سالمندکودکان و نوجوانان معلولان جسمي و افرادي که توانايي خريد اتومبيل را ندارند جزو اين گروه از شهروندان محسوب ميشوند.
نيازهاي اصلي و اوليه عابرين پياده بسيار متفاوت است و ميتوان به مواردي از جمله نياز به :مسيرهاي پياده روي ايمن راحتي محلهاي مناسب براي پياده روي وجود سرپناه و محل نشستن محيط تميز و جذاب دسترسي به وسايل حمل و نقل عمومي مناظر و جذابيتهاي بصري براي تماشا (هنگام پياده روي )و امکان برقرار کردن ارتباطهاي اجتماعي با ساير شهروندان و .. با توجه به شرايط و خصوصيات جسماني بسيار متنوع ميباشد .
در طراحي تسهيلات عابرين پياده بايد به اين نکته توجه نمودبه طور مثال مسيرهاي پياده روي بايد قابل استفادهبراي کليه افراد باشد. در صورتي که در پياده رو پله موجود است در کنار آن رمپي با شيب مناسب براي عبور افراد معلول موجود باشدهمچنين کف سازي پياده رو به صورتي انجام گيرد که افراد نابينا نيز قابليت استفاده از پياده رو را داشته باشند( به ويژه در مناطق مرکزي شهرها). در کنار ايستگاههاي حمل و نقل عمومي پلهاي ارتباطي موجود باشدتا عابران پياده بتوانند از پياده رو به ايستگاههاي حمل و نقل عمومي دسترسي يابنددر خصوص ضوابط کلي احداث مسيرهاي عابر پياده در ادامه اين راهنما توضيحات لازم ارائه ميگردد.
در اغلب کشورهاي جهان پياده روي به عنوان يک روش حمل و نقلي مورد توجه قرار گرفته است و به منظور کاهش مصرف انرژي تراکم و آلودگي هوا افراد به پياده روي و استفاده از کريدورهاي عابر پياده تشويق ميشوند. در شهرهاي ايران متاسفانه به دلايلي که در ادامه ذکر ميشود استقبال از تسهيلات پياده روي و کريدور هاي عابر پياده کم ميباشد لذا لازم است مديران شهري با احداث مسيرهاي مناسب پياده روي و يا اصلاح در کريدورهاي عابر پياده موجود به طوري که قابل استفاده براي کليه گروهها باشد اقدام به تشويق مردم به استفاده ازکريدورهاي عابر پياده در انجام سفرهاي روزانه نمايد. اهم دلايل کمي استفاده از تسهيلات عابر پياده در ايران را ميتوان موارد ذيل برشمرد:
الف-کمبود تسهيلات عابر پياده:که عبارتست از فقدان پياده رو و مسيرهاي عابر پياده عدم وجود سيستم پيوسته اي از تسهيلات عابرين پياده و يا عدم وجود تسهيلات مجزا شده عابرين براي انجام سفرها. همچنين دليل ديگر اين است که مسيرهاي عابر پياده براي کليه گروههاي استفاده کننده تجهيز نشده اند.
ب-کمبود انگيزه:به اين دليل که مسيرهاي عابرين پياده از ايمني کافي برخوردار نميباشند و نيز به علت عرض نامناسب کريدورهاي عابر پياده و وجود تراکم زياد در آنها و يا عدم وجود روشنايي کافي در مسيرهاي عابر پياده کاربران انگيزه کافي براي استفاده از کريدور هاي عابر پياده را ندارند. و مسيرهاي عابر پياده مورد استقبال آنها قرار نميگيرد.
توجه مديران شهري به اين دو نکته در طراحي مسيرهاي عابر پياده موجب ميگردد تا مسيرهاي عابر پياده از تسهيلات لازم براي استفاده گروههاي مختلف برخوردار باشند و همچنين انگيزه لازم براي استفاده کنندگان چه از لحاظ ايمني و چه از لحاظ زيبايي فراهم شود.
5-ايجاد فضاهاي مناسب براي عابرين
برخي از ويژگي هاي مهم مسيرهاي مناسب پياده روي در جدول 1 به صورت خلاصه ارائه شده است . به عنوان مثال کليه گذرگاههاي عابر پياده بايد داراي پيوستگي در طول مسير باشند. همچنين مسيرهاي عابر پياده بايد قابليت دسترسي به انواع سيستمهاي حمل و نقل عمومي را فراهم آوردند . به منظور افزايش ايمني عابران پياده لازم است کريدور هاي عابر پياده از مسير وسايل نقليه جداسازي شود.
جدول 1:ويژگيهاي فضاي مناسب براي تردد عابران پياده

ويژگي هاي فضاهاي مناسب عابر پياده
احداث تسهيلات عابرين پياده جهت برطرف کردن نيازها و احتياجات آنان در زمان حال و آينده	آينده نگري
فراهم کردن امکانات دسترسي و تردد عابرين پياده به مرکز خريد ،سيستم هاي حمل و نقلي ،مراکز جذب سفر از طريق کريدور هاي عابر پياده	برقراري ارتباط بين کاربري هاي مختلف
ايجاد يک سيستم کامل و بهم پيوسته از مسيرهاي عابر پياده به منظور افزايش سفرها به صورت پياده	پيوستگي سيستم
فراهم کردن ارتباط بين مبدا و مقصد سفرها با کوتاه ترين مسير پياده روي	کوتاه کردن سفرها با ايجاد دسترسي مناسب
حذف و کاهش مسيرهاي سواره رو که پياده رو ها و تسهيلات عابر پياده را قطع ميکنند و جدا سازي کامل مسير عابر پياده از مسير سواره رو	جدا سازي مسير عابر پياده از جريان ترافيک
استفاده از الگوهاي کاربري زمين مثل کاربري شطرنجي يا بلوکهاي کوچک در مراکز تجاري و مرکز شهر به منظور افزايش تردد عابرين به صورت پياده	الگوهاي کاربري زمين با در نظر گرفتن راحتي عابرين
ايجاد مشخصات زير در تسهيلات عابر پياده: عرض کافي،مسافت ديد مناسب،شيب صحيح،عدم وجود نقاط کور،سيستم زهکشي و رو سازي مناسب و غيره	کارآئي مطلوب تسهيلات عابرين
استفاده از تابلوها،علايم خط کشي،بازتاب ايمني و مسير نماي کافي در تسهيلات عابرين پياده	مشخص کردن مسيرهاي عابر پياده
تامين ايمني از طريق افزايش قابليت رويت عابرين توسط رانندگان ،روشنايي کافي افق ديد مناسب براي عابرين و استفاده از تجهيزات ايمني مناسب در مسير وسيله نقليه به منظور تردد عابرين از عرض معابر	ايمني و قابليت رويت
طراحي خيابانها براي استفاده تمام روشهاي حمل ونقل در برخي موارد عدم تامين پارکينگ به اندازه کافي باعث کاهش سفرهاي اتومبيل شخصي و در نتيجه افزايش سفرهاي پياده ميشود	استفاده از روشهاي مديريتي براي استقبال از پياده روي
کاشت درختان براي کم عرض جلوه دادن خيابانها ،احداث ميدانها ،کاهش عرض تقاطعا و غيره از جمله روش هايي است که باعث کاهش سرعت اتومبيلها و در نتيجه ايجاد ايمني براي عابرين ميشود	آرام سازي ترافيک در منطقه
استقرار تسهيلات حمل و نقل عمومي در نزديکي مسيرهاي پياده روي ،احداث ايستگاهها و پايانه هاي حمل و نقل عمومي در نقاط پر تراکم شهر و تامين تسهيلات عابر پياده براي دسترسي به آنهاجهت افزايش ميزان استفاده از سيستمهاي حمل و نقل عمومي توسط عابران پياده	دسترسي به سيستمهاي حمل ونقل عمومي
احداث فضاهاي داراي جذابيت و ايمني در مسيرهاي عابر پياده	فضاهاي عمومي جذاب
استفاده از آثار فرهنگي،تاريخي ومعماري در تسهيلات عابرين پياده	غرور ملي
ايجاد فضاهاي داراي جذابيت بصري و مناظر زيبا باعث افزايش سفرهاي پياده ميشودبه خصوص در صورتي که اين فضاها تسهيلات عابر پياده نيز فراهم باشد استفاده از مبلمان شهري از قبيل نيمکت ، شير آب خوري آثار هنري و غيره جهت استفاده از مسيرهاي پياده روي	منظر شهري
کاشت درخت و گل در حد فاصل بين خيابان و پياده روها جهت افزايش زيبايي به فضاهاي عابر پياده	فضاي سبز مناسب
مرمت و پاکسازي تسهيلات عابرين جهت حفظ آنها و ترغيب عابرين به استفاده از اينگونه تسهيلات	حفظ و نگهداري تسهيلات

به طور کلي مسئولان شهري بايد در طراحي مسيرهاي تردد عابران پياده به نکات زير توجه نمايند:
1-مسيرهاي عابرين پياده بايد داراي عرض کافي باشند لازم است عرض اين مسيرها با توجه به کاربري هاي زمينهاي اطراف و نيز با توجه به حجم موجود عابرين پياده ،طراحي شود تا از سطح سرويس مناسبي برخوردار باشد و برنامه ريزي در خصوص برآورده نمودن نيازهاي عابران پياده حد اقل براي يک دوره 5 ساله صورت پذيرد
2-ميسرهاي عابر پياده بايد طوري طراحي شود تا پيوستگي ميان پياده روها ،خط کشي هاي عابر پياده، پلهاي زير گذر و رو گذر و ساير تسهيلات فراهم شده براي عابران پياده به وجود ايد اين مسئله ميتواند با نصب نرده ، پلهاي ارتباطي مناسب در ميسر عابران پياده بر روي کانالهاي زهکشي و .. تامين گردد.
3-مسير عابران پياده حتي الامکان بايد طوري طراحي شود تاکوتاه ترين مسير را براي عبور عابران پياده فراهم نمايند
4-مسيرهاي عابر پياده بايد به طور کامل از مسير وسايل نقليه به وسيله جدول ، باغچه ، جوي آب و... جدا شود و مسير ايمن براي عبور عابران فراهم نمايد .
5-مسيرهاي عابران پياده لازم است طوري طراحي شوند که قابليت استفاده براي گروههاي مختلف مردم سالمندان و معلولين و ... را داشته باشند و در طراحي انها وجود عرض کافي براي عبور عابران پياده ،شيب مناسب ،روسازي و زهکشي مناسب و... لحاظ شود.
6-مسيرهاي عابران پياده لازم است توسط خط کشي ها تابلوها علايم باز تابنده و تجهيزات ايمني هم براي رانندگان و هم براي عابران پياده مشخص گردد .
7-مسيرهاي عابران پياده بايد از ايمني کافي برخوردار بوده و روشنايي کافي براي آنها تامين گردد همچنينت در نقاطي در معبر که عرض سواره رو زياد ميباشد و حجم تردد عابران پياده از عرض معبر قابل توجهي بوده و يا مراکز جذب سفر عمده در طرفين معبر موجود ميباشد لازم است از پلهاي رو گذر و يا مسيرهاي زير گذر به شکل مناسب و به ايمني کافي استفاده گردد.
8- در صورت انجام مطالعات کافي در محدوده مرکزي شهرها ميتوان بعضي از معابر را تنها به عابرين پياده اختصاص داد و از ورود وسايل نقليه به آن معابر جلو گيري نمود بدين منظور لازم است از راهکارهاي مديريتي براي توسعه پياده روي استفاده نمود.
9- براي عبور ايمن عابران پياده از عرض معابر شهري در صورتي که سرعت وسايل نقليه و يا عرض معابر زياد باشد لازم است از روشهاي آرام سازي ترافيک براي وسايل نقليه استفاده شود. روشهاي آرام سازي ترافيک طي دستور العمل هاي جداگانه اي توسط دفتر حمل و نقل وزارت کشور تهيه و به استانهاي کشور ارسال شده است بدين منظور در صورتي که حجم عابران پياده در نقطه اي از معبر زياد بوده و با مشکل ايمني يا تداخل با وسايل نقليه مواجه باشند ميتوان از چراغهاي راهنمايي مخصوص عبور عابران پياده استفاده نمود
10-ارتباط مناسبي بين کريدور هاي عابر پياده و ايستگاههاي حمل و نقل عمومي در سطح معابر لازم است ايجاد شود.
بهتر است کريدورهاي عابر پياده ترتيب فضاهاي جذابي براي عبور استفاده کنندگان گردد. بدين منظور لازم است کريدورهاي عابر پياده به مبلمان شهري و فضاي سبز مناسب مجهز گردند و همچنين در پاکسازي و حفظ و نگهداري آنها اقدامات مقتضي صورت پذيرد.
6-ضرورت احداث پياده رو
مسلما وجود تسهيلات مناسب براي عابرين پياده باعث افزايش سفرهاي عابر پياده ميگردد مطالعات انجام شده،نشان ميدهد که تعداد عابرين پياده در مراتبي که داراي تسهيلات مناسب و پيوسته، گذرگاهها و معابر مناسب براي عابرين باشد،بيشتر است.بنابراين افزايش تسهيلات عابرين پياده در شبکه راهها اهميت ويژه اي دارد حتي در مواردي که شرايط حاضر تقاضا براي تسهيلات عابرين پياده وجود نداشته باشد بايد به خاطر داشت که وجود چنين تسهيلاتي باعث ايجاد تقاضا وانجام سفرهاي روزانه به صورت پياده سفرهاي عابرين ميگردد.
با توجه به اين واقعيت پيشنهاد ميشود که در طول و عرض تمام خيابانها ،گذرگاههاي پياده با معيارهاي مناسبي براي عبور عابرين احداث ميشود.مسلما با احداث و توسعه معابر پياده استاندارد در شهرهاي کشور ميتوان پياده روي را به خصوص در مراکز شهر ها گسترش داد و از تراکم ترافيک در مناطق تجاري شهرها کاست نکته حائز اهميت در مراکز شهرها ايجاد پيوستگي ميان گذرگاههاي عابر پياده ميباشد.
به طور کلي ميتوان اولويت هاي لازم را براي احداث گذرگاههاي استاندارد براي عابران پياده در معابر شهري را به صورت زير برشمرد:

ادامه نوشته